Σελίδες από το ημερολόγιο ενός μαχητή της 105 Ταξιαρχίας

Μπλέκοντας το μύθο με την πραγματικότητα, την αλληγορία με το ρεαλισμό, δίνει την εικόνα της εποχής με τις αντιφάσεις της, τις δυσκολίες και τα πισωγυρίσματα, τον ηρωισμό και το μεγαλεί οτης, τους γενναίους και τους αχρείους της. Στην Καλλιράχη καθρεφτίζεται η πραγματικότητα εκατοντάδων χωριών στα τέλη του εμφυλίου, στο Νησί όλοι οι τόποι μερτυρίου χιλιάδων αγωνιστών, στα παιδιά του χωριού το μεγαλείο της απλής καθημερινής προσφοράς στον αγώνα, στο πρόσωπο του ταγματάρχη της Ταξιαρχίας η υποχώρηση μπροστά στις δυσκολίες, η υπόλκιση στο “εγώ”, στη “χαμοζωή”.

Η 105 Ταξιαρχία υπάρχει και σήμερα. Είναι όσοι, παντού, σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της γης, δεν αποδέχονται πως όσα έγιναν για ν’ αλλάξει ο κόσμος ήταν ένα λάθος, όσοι αντιστέκονται και θέλουν να κάνουν το Όνειρο Ζωή